Blizny mogą wiązać się z poważniejszymi problemami niż jedynie estetyczne. Zwłaszcza, jeśli powstały w wyniku skomplikowanej operacji czy wypadku. Wówczas uszkodzenia mogą być większe i powodować ból lub dyskomfort. Blizny powypadkowe często związane są także z naruszeniem struktury mięśniowej. W większości przypadków chęć pozbycia się blizny wynika jednak właśnie z powodu ich nieatrakcyjnego wyglądu.
Aby zrozumieć działanie sposobów, dzięki którym można zredukować poszczególne blizny i przebarwienia, warto jednak omówić to, w jaki sposób wspomniane zmiany skórne powstają i które z nich są najpoważniejszym problemem.
Blizny i przebarwienia – skąd się biorą?
Blizny są trwałymi zmianami skórnymi powstającymi w wyniku gojenia się ubytków skóry. Początkowo blizny są czerwone, ale po latach mogą stać się zmianami odbarwionymi lub nadmiernie wybarwionymi, mogą być gładkie, ale często też zapadnięte (np. blizny atroficzne, blizny potrądzikowe, rozstępy) lub uniesione – blizny hipertroficzne i keloidy – pooparzeniowe, pooperacyjne.
Do najpoważniejszych należą rozległe blizny pourazowe, powypadkowe, pooparzeniowe, blizny po rozległych operacjach nowotworowych, niegojące się blizny po radioterapii, blizny po oparzeniach chemicznych.
Blizny przerostowe rozwijające się w następstwie głębokich ran, głównie ran pooparzeniowych, stanowią poważny problem leczniczy i społeczny. Tworzenie się blizn przerosłych i bliznowców jest problemem związanym z procesem gojenia się ran.
Rodzaje blizn – jakie istnieją?
Rodzaj blizny zależy od wielu czynników, m.in. przedłużającej się zapalnej reakcji tkankowej, głębokości oparzenia, sposobów leczenia, powikłań infekcyjnych, uwarunkowań osobniczych.
Blizna przerostowa jest czerwoną, błyszczącą, uwypukloną ponad poziom skóry tkanką o znacznej spoistości, z tendencją do kurczenia się i ściągania. Wynika to między innymi z produkcji nieprawidłowych włókien kolagenowych. Ten rodzaj blizn powstaje na skutek nieprawidłowego przebiegu procesu gojenia się rany.
Blizna twarda, gruba, mało elastyczna powoduje nieestetyczny wygląd, może upośledzać funkcję stawów przez tworzące się przykurcze, a także doprowadzać do deformacji i dysfunkcji narządów ruchu.
Ze względu na strukturę wyróżnia się też blizny zwykłe i blizny atroficzne. Te pierwsze, choć nie są aż tak szerokie, jak blizny przerostowe, to i tak wyglądają dość nieatrakcyjnie. Mogą powstawać z różnych powodów – najczęściej są następstwem urazu lub operacji.
Blizny atroficzne określa się też niekiedy zanikowymi. Charakteryzują się one zauważalnym wgłębieniem, zapadnięciem się skóry. Najczęściej mają okrągły kształt. Ich rozmiar jest dość zróżnicowany – zależy od przyczyny powstania. Pojawienie się blizn atroficznych związane jest głównie z chorobami skórnymi, przy których występuje wysypka (np. ospa wietrzna). Ten rodzaj zmian skórnych może powstać też na skutek trądziku lub źle przeprowadzonego leczenia sterydowego. Do blizn atroficznych zalicza się także rozstępy.
W przypadku określania rodzaju blizn ważna jest jednak nie tylko ich struktura, ale też sposób powstania. Pod tym względem wyróżnia się między innymi blizny pooperacyjne, blizny po oparzeniach, blizny po trądziku, a także blizny po ospie.
Blizny pooperacyjne zazwyczaj na początku są nieco bardziej zaczerwienione. Z czasem mogą blednąć, ale nie ma takiej gwarancji. Na prawidłowe gojenie się rany wpływ ma nie tylko odpowiednio przeprowadzony zabieg, ale też indywidualne predyspozycje skóry do regeneracji tkanek. Blizny pooperacyjne pojawiają się w miejscu wykonania nacięcia skóry. Ich rozmiar zależy od rodzaju przeprowadzanego zabiegu.
Blizny po oparzeniach są zazwyczaj twarde. Wiążą się zwykle nie tylko z nieestetycznym, czerwonym przebarwieniem, ale też ze świądem czy bólem. Mają wypukłą strukturę.
W przypadku blizn trądzikowych najczęściej dochodzi do zmian atroficznych, czyli do występowania punktowych zagłębień w skórze twarzy. Głębokość blizn jest zależna od poziomu nasilenia problemu.
Pojawienia się blizn po ospie związane jest z nadmiernym drapaniem i dotykaniem skóry w trakcie trwania choroby. Wówczas w wyniku zakażeń bakteryjnych lub fizycznego rozdrapywania ran dochodzi do zmian skórnych w postaci wgłębień.
Blizny po oparzeniach i nie tylko – to też problem psychiczny
Nadrzędnym celem postępowania terapeutycznego jest przywrócenie pacjentowi sprawności funkcjonalnej oraz powrót do życia społecznego. Nie bez znaczenia jest uzyskanie dobrego efektu kosmetycznego leczonych blizn, bowiem poprawa wyglądu blizn ma często bezpośredni wpływ na poprawę stanu psychicznego pacjenta.
Blizny, przykurcze, deformacje są często przyczyną depresji. Dla wielu pacjentów zwłaszcza ludzi młodych, aktywnych zawodowo, blizny mogą stanowić poważny problem psychologiczny, wynikający z kompleksów i braku akceptacji samego siebie. Problem blizn może dotyczyć nawet około 15% populacji.
Jak pozbyć się blizny – skuteczne metody
Chociaż blizny są zmianami na całe życie, to dzięki rozwojowi medycznych technik zabiegowych dają się w znaczący sposób zredukować, wygładzić i wtopić w otaczającą skórę.
Najskuteczniejsze w leczeniu blizn jest zastosowanie różnych metod: laserów frakcyjnych, ablacyjnych i nieablacyjnych, CO2, mikrodermabrazji, głębokich pilingów, naświetlania lampami LED, a w niektórych przypadkach wypełniania kwasem hialuronowym, korekty chirurgicznej, a także – preparatów do terapii domowej.
Blizny zwykłe, pooperacyjne i inne - najlepszy jest laser!
Laser frakcyjny, emitując światło w głąb blizny, wytwarza w jej obrębie mikrokolumny skoagulowanej tkanki i dzięki temu pobudza procesy odnowy, zastępując tkankę bliznowatą zdrową tkanką . Nietknięta tkanka otaczająca każdą z tych mikrokolumn uszkodzeń pozwala na szybką odbudowę i gojenie w obrębie tkanki bliznowatej, w efekcie czego blizna spłyca się i wygładza.
Podstawowym problemem i zaburzeniem w bliźnie jest nadmiar sztywnych, nieprawidłowych włókien kolagenowych w jej obrębie. A dzięki innowacyjnej technologii laserowej następuje zastępowanie i redukcja ich ilości na rzecz elastycznego, nowo wytworzonego kolagenu i w efekcie – przebudowa i uelastycznienie blizny.
Blizny i przebarwienia – usunięcie bez powikłań
W przypadku technologii frakcyjnej po zabiegu występuje przejściowy obrzęk i zaczerwienienie, utrzymujące się kilka dni, bez ryzyka powikłań.
Zabieg jest bardzo dobrze tolerowany przez pacjentów, nie wymaga dodatkowego znieczulenia i przygotowania, może być wykonany w krótkim czasie, już w dniu zdjęcia szwów, bez wyłączenia pacjenta z codziennej aktywności.
Daje znaczną poprawę wyglądu i redukcję blizn w krótkim czasie, przyspiesza też prawidłowe gojenie się świeżych blizn i ich ustępowanie.
W bezpieczny sposób można pracować również z dziećmi, a im młodszy wiek rozpoczęcia terapii, tym lepsze rezultaty.
Efekty zabiegów i szybkość gojenia się i ustępowania blizn to zawsze sprawa indywidualna, zależna od typu blizny, predyspozycji tkanek pacjenta do gojenia się.
Lekarz dobiera ilość, typ i częstotliwość zabiegów. Ponieważ blizny goją się od 6 miesięcy do nawet 2 lat, trzeba uznać czas ustępowania zmian za proces wielomiesięczny.
